Mówi się, że Jerozolima jest miastem szaleńców. Uświęcona atmosfera w jednej chwili może się diametralnie zmienić i ktoś pada na ziemię, ugodzony nożem przez innego z pątników. Autobus z turystami przejedzie bezpiecznie całe miasto, a pod innym wybuchnie bomba jeszcze tego samego dnia. Jerozolima, będąca kolebką trzech najbardziej znaczących religii Świata, jest jednocześnie miastem, które było okupowane tak często, jak żadne inne. Nieważne, jaką wiarę się wyznaje, to po prostu trzeba zobaczyć na własne oczy, gdyż żadne opowiadania nie oddadzą piękna tego miejsca. Jednak nie jest możliwe zwiedzanie Jerozolimy bez znajomości kontekstu historycznego. Dzisiaj kilka słów o Bazylice Grobu Świętego oraz Drodze Krzyżowej.
Mury starożytnej Jerozolimy
Mury Starego Miasta zostały zbudowane w latach 1537-1541 przez osmańskiego sułtana Sulejmana Wspaniałego. Ich łączna długość wynosi 4 km długości, średnia wysokość 12 m, a grubość 3 m. Decyzja o budowie murów była podyktowana powtarzającym się koszmarem sennym, w którym władca uciekał przed lwem. Według interpretatorów lew oznaczał Jerozolimę, która była naga bez murów. Do Starego Miasta prowadzi 7 bram:
Ostatnia brama, zwana Złotą, jest zamurowana do czasu wkroczenia Mesjasza do Jerozolimy po przejechaniu papierowego mostu z Góry Oliwnej (1). Mapa znajduje się tutaj.
Mury starożytnej Jerozolimy
Mury Starego Miasta zostały zbudowane w latach 1537-1541 przez osmańskiego sułtana Sulejmana Wspaniałego. Ich łączna długość wynosi 4 km długości, średnia wysokość 12 m, a grubość 3 m. Decyzja o budowie murów była podyktowana powtarzającym się koszmarem sennym, w którym władca uciekał przed lwem. Według interpretatorów lew oznaczał Jerozolimę, która była naga bez murów. Do Starego Miasta prowadzi 7 bram:
- Brama Jaffy (Hebrońska),
- Brama Syjońska,
- Brama Gnojna (przez nią wywożono nieczystości),
- Brama św. Szczepana,
- Brama Lwia,
- Brama Heroda (Kwiatów),
- Brama Damasceńska.
Ostatnia brama, zwana Złotą, jest zamurowana do czasu wkroczenia Mesjasza do Jerozolimy po przejechaniu papierowego mostu z Góry Oliwnej (1). Mapa znajduje się tutaj.
Bazylika Grobu Pańskiego
Bazylika Grobu Pańskiego (lub Świętego) jest jednym z trzech najważniejszych dla Chrześcijan świętych miejsc, oprócz Bazyliki Narodzenia w Betlejem i Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie. W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że Jerozolimską Drogę Krzyżową ustalono dopiero pod koniec średniowiecza. Pięć ostatnich stacji znajduje się właśnie we wnętrzu Bazyliki Grobu Pańskiego, wybudowanej w miejscu, gdzie miało się odbyć ukrzyżowanie, pochowanie i zmartwychwstanie Jezusa. Jak w wielu innych przypadkach istnieją rozbieżności pomiędzy różnymi odłamami religijnymi. I tak wspomniana Via Dolorosa jest uznawana przez Kościół Katolicki i Cerkiew prawosławną, ale na przykład protestanci wierzą, że Kalwaria znajdowała się w niedaleko Bramy Damasceńskiej (2).
Obecna Bazylika została zbudowana w XII w. przez Krzyżowców i od tej pory była wielokrotnie przebudowywana. Tak, jak w przypadku innych świętych przybytków, stanowi ona własność kilku wyznań chrześcijańskich, z których każde odprawia swoje nabożeństwa oraz utrzymuje świętość i porządek. Może to wydawać się dziwne, ale niejednokrotnie miały tu miejsce walki o to, kto ma zamiatać konkretne stopnie schodów (3).
Do Bazyliki Grobu Świętego udaliśmy się dość wczesnym rankiem, aby uniknąć kolejek. Oczywiście swoje odstać trzeba, ale z tego, co pamiętam, było to mniej niż pół godziny zamiast na przykład czterech. W mojej opinii trudno w tym miejscu o skupienie z powodu ilości ludzi, śpiewów, śmiechów, przewodników, kadzideł, itp. Mój stopień skupienia może obrazować to, że, stojąc w kolejce, przypomniałam sobie ten oto kabaretowy skecz.
Kamień namaszczenia
Blisko wejścia do Bazyliki Grobu Świętego znajduje się Kamień Namaszczenia, na którym podobno ułożono namaszczano Jezusa olejkami przez złożeniem do grobu. Większość osób sprawdza organoleptycznie, czy kamień pachnie i tak w istocie jest. Przy tym kamieniu ludzie nie tylko się modlą, ale również kładą na nim lub pocierają o niego różne przedmioty, począwszy od różańców i innych pamiątek, zakupionych w Jerozolimie, na portfelach kończąc.
Kamień namaszczenia
Golgota
W Bazylice znajduje się zabudowany pagórek, który jest uznawany za miejsce ukrzyżowania Chrystusa. Dziesiąta stacja Via Dolorosa - miejsce odarcia Jezusa z szat - stanowi mozaikę podłogową. Trzy kolejne stacje (przybicie do krzyża, śmierć i zdjęcie ciała) znajdują się bardzo blisko siebie przy ołtarzach w kaplicy łacińskiej i greckiej. Poniżej Grobu Pańskiego jest zlokalizowana ostatnia stacja. Grób Pański składa się z: Kaplicy Anioła, kamień zasłaniający niegdyś wejście grobowca, miejsce pochówku oraz grobowiec Józefa z Arytmatei (4).
Do Grobu Pańskiego wchodzi się z reguły po 3 osoby. Jeśli chcesz się pomodlić, musisz robić to szybko, gdyż tysiąc osób stoi w kolejce i również chce zobaczyć to święte miejsce.
W kolejce do Grobu Pańskiego
Jeszcze kilka słów o Drodze Krzyżowej
Trudno jest samemu zlokalizować wszystkie stacje Via Dolorosa, gdyż są one zlokalizowane nierzadko w bardzo dziwnych miejscach i można ich po prostu nie zauważyć. W końcu stragany na bazarze nie kojarzą się z czymś uduchowionym, prawda? Tutaj znajduje się mapa, którą możecie sobie wydrukować. Krótko opiszę lokalizację kolejnych stacji:
- Na dziedzińcu muzułmańskiej szkoły Umarija,
- Przed Kaplicą Skazania i Kościołem Biczowania,
- Kolumna w murze na rogu ulic Ha-Ga,
- Ormiański kościół katolicki Matki Boskiej Bolesnej,
- W prawo od Ha-Gai,
- Dom św. Weroniki,
- Przecięcie Via Dolorosa z bazarem Khane ez-Zeit,
- Przed grecką kaplicą prawosławną,
- Kolumna przy kościele Patriarchatu Koptyjskiego (5).
2. op. cit., s. 204-205.
3. op. cit., s. 147-148.
4. op. cit., s. 148.
5. op. cit., s. 145-147.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz