W końcu rozpoczęła się właściwa część objazdu i poznaliśmy naszego przewodnika - Minę, którego wspaniała znajomość języka polskiego miała nas wielokrotnie wprawiać w osłupienie. Ponadto Mina stanowił istną kopalnię wiedzy i ciekawie umiał przekazywać informacje. Nie wiem czy powinnam wspominać o tym, że stanowił obiekt westchnień wielu pań, będących w naszej grupie:). Czekał na nas Karnak, Kolosy Memnona, Świątynia Hatszepsut i Dolina Królów.
Jedną z istotnych kwestii, o których należy pamiętać podczas podróżowania, nie tylko po Egipcie, jest sprawa ochrony własnego dobytku, czyli przede wszystkich dokumentów oraz pieniędzy. Już pierwszego dnia wycieczki objazdowej po Egipcie jedna para z naszej grupy została okradziona. Musicie pamiętać o ograniczonym zaufaniu do wszelkiego rodzaju sprzedawców, kłębiących się w pobliżu atrakcji turystycznych.
Akurat w czasie naszej wycieczki po Egipcie wypadał okres Ramadanu - dziewiątego miesiąca muzułmańskiego kalendarza księżycowego, więc chciałabym napisać o nim kilka słów. Szczerze mówiąc, nie przeszkadzał on jakoś szczególnie w procesie zwiedzania, chociaż podobno z powodu świętego miesiąca musieliśmy się tłuc autobusem setki kilometrów, zamiast skorzystać z promu, o czym pisałam ostatnio. Jednak żadnych dowodów na to nie ma. 
Naszym drugim z kolei wyjazdem za granicę, a pierwszym w tak egzotyczne miejsce jak Egipt, była wycieczka objazdowa z rejsem po Nilu. Według mnie była to fantastyczna podróż, dzięki której zobaczyli większość starożytnych zabytków w Egipcie. Zawsze będę ją gorąco wspominać:). Było to też nasze pierwsze zderzenie z arabską kulturą. Ponadto pierwszy raz korzystaliśmy z oferty jakiegokolwiek biura podróży. Przyznam szczerze, że żyliśmy wtedy w błogiej nieświadomości, nie zastanawiając się nad znaczeniem zapisów w umowie. Teraz każdy wyjazd oznacza o wiele większy stres niż wtedy. 
W drodze powrotnej do Egiptu w grupę wstąpił jakiś nowy duch. Zorganizowaliśmy specjalne podziękowania dla wspaniałej przewodniczki, bez której wycieczka nie byłaby taka sama. Ponadto przez całą drogę opowiadaliśmy najlepsze dowcipy, jakie tylko udało nam się przypomnieć, dzięki czemu droga zleciała w ekspresowym tempie. Na przejściu granicznych w Tabie musieliśmy się rozdzielić i każdy pojechał w kierunku miasta, w którym miał spędzić resztę wycieczki. 
Nie zawsze byłam tak zmotywowana do nauki języków obcych. W pewnym momencie zaczęły przychodzić do głowy myśli: "Po co mi to?", "Do czego właściwie przyda mi się ten angielski?", "Nic mi nie wychodzi", "Nie mam czasu", "Bez sensu". I tak, znalazłam się o krok od porzucenia nauki. Zaczęłam więc szukać czegoś, co przyciągnęłoby moją uwagę i pozwoliło rozwijać moje umiejętności w zakresie zastosowania języka w praktyce, czyli pisania, mówienia, rozumienia tekstu pisanego i mówionego. Najbardziej jednak chodziło mi o motywację - i mam nadzieję, że moje rozwiązania też zachęcą Was do rozpoczęcia nauki lub jej kontynuowania. 
